اهمیت درجه حرارت اولیه بر پیش گویی سرنوشت نهایی بیماران ترومایی بستری در بخش مراقبت های ویژه

مقدمه: مطالعات مختلفی در زمینه پیش بینی سرنوشت نهایی بیماران با ترومای متعدد انجام و عوامل مختلفی در این زمینه شناسایی شده اند. در این مطالعه اثر درجه حرارت اولیه بیماران ترومایی بستری در بخش مراقبت های ویژه بر سرانجام آن ها و ارتباط آن با سایر عوامل بالینی و آزمایشگاهی بررسی شده است. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه کوهورت می باشد. در دوره زمانی فروردین 1388 لغایت فروردین 1389 بیماران ترومایی 16 تا 75 ساله بستری شده در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان رسول اکرم (ص) وارد مطالعه شدند. دمای آگزیلاری روز اول و دوم بستری، درجه کمای گلاسکو، فشار خون سیستولی، قند خون و تعداد گلبول های سفید خون بیماران در زمان ورود ثبت و ارتباط آن ها با یکدیگر و سرانجام بیماران بررسی شد. یافته ها: در طول یک سال 93 بیمار وارد مطالعه شدند. دمای زیر بغلی روز اول و دوم بیماران با مرگ و میر و درجه کمای گلاسکو ارتباط آماری معناداری داشت. همچنین درجه حرارت روز اول با فشار خون سیستولی در زمان پذیرش ارتباط داشت. به بیان دیگر، دمای پایین تر نشانه مرگ و میر بیش تر، درجه کمای گلاسکو کم تر و فشار خون سیستولی پایین تری در این بیماران بود. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه حاکی از آن است که درجه حرارت اولیه بیماران ترومایی بستری در بخش مراقبت های ویژه می تواند فاکتوری قابل اعتماد برای پیش بینی سرنوشت نهایی این بیماران باشد، به طوری که بیماران تب دار در مقایسه با بیماران با درجه حرارت پایین تر سرانجام بهتری را پیش رو خواهند داشت.